We zijn veel te lief voor extreemlinks: Over het dempen van ideologische beerputten

  • Archief

Hoe weet je of een partij heeft gebroken met haar ranzige verleden? De voorloper van het Vlaams Belang, het Vlaams Blok, heeft diepe wortels in de collaboratiebeweging tijdens de Tweede Wereldoorlog. Verschillende kopstukken hebben in hun jeugd geflirt of gedweept met het neo-Nazisme. De videobeelden uit 1991 waarop Filip De Winter schreeuwt om een “blank Europa”, zijn wijd en zijd… Lees verder »We zijn veel te lief voor extreemlinks: Over het dempen van ideologische beerputten

De kniepeesreflex van de politieke correctheid

Soms tonen de reacties op een artikel beter de stelling aan dan het artikel zelf. In Zeno dit weekend betoogde ik dat het begrip “politieke correctheid”, hoewel vaak misbruikt, geen hersenspinsel van rechts is, of louter een stoplap om racistische praat te vergoelijken. Politieke correctheid is een specifieke ideologie ter linkerzijde, die diversiteit verheerlijkt en elke vorm van kritiek op… Lees verder »De kniepeesreflex van de politieke correctheid

Hoe links zijn eigen kinderen opeet

  • Opinie

Deze zomer bracht ik een bezoek aan de campus van Berkeley nabij San Francisco, na een studiereis in Boston. Berkeley staat bekend als een van de bolwerken van progressief Amerika; de broedplaats van vele progressieve ideeën die later gemeengoed werden in de Amerikaanse samenleving. Maar geruchten hadden me ook bereikt over een doorgeschoten cultuur van politieke correctheid. De verkiezing van… Lees verder »Hoe links zijn eigen kinderen opeet

De Messias-drogreden

In een klassieke scène uit Life of Brian van Monty Python wordt de onfortuinlijke Brian achternagezeten door een meute religieuze fanatici, die hem voor de nieuwe heiland aanzien. In elk gebaar van hem ontwaren ze een goddelijk teken, in elk stom toeval een mirakel. Tot wanhoop gedreven, roept onze onwillige heiland op een bepaald moment uit: “I’m notthe Messiah! Will you please listen?… Lees verder »De Messias-drogreden

Durf krenken!

  • Archief

Een analyse van een lezing waarvan geen schriftelijke neerslag bestaat, en waarbij de meeste lezers niet aanwezig waren, blijft een heikele onderneming. Woorden vervlieden snel, en ons geheugen is onbetrouwbaar. Het gevaar bestaat dat je redeneerstappen overslaat, argumenten verkeerd weergeeft of stropoppen opzet. De oorspronkelijke bronnen zijn niet langer controleerbaar voor je publiek. Ik vrees dat Thomas Rotthier in die… Lees verder »Durf krenken!

Leven we in een “post-truth” tijdperk?

Leven we heden in een “post-truth” tijdperk? ‘Oxford Dictionaries’ koos het begrip uit tot woord van het jaar. De Standaard belde naar mijn collega-filosoof Ruben Mersch en mij voor een reactie. Volgens mij is dat “post-truth” tijdperk overroepen. Waarheid blijft een centraal en onontkoombaar concept in ons wereldbeeld, waaraan we heel moeilijk kunnen ontsnappen. Elk van ons heeft een wereldbeeld,… Lees verder »Leven we in een “post-truth” tijdperk?

De kater genaamd Trump

Verschillende mensen hebben me de afgelopen dagen herinnerd aan de laatste, nogal omineuze zin van mijn essay over cultuurpessimisme in Zeno. Daarin schreef ik dat ik me pas tot het doemdenken zou bekeren indien niet Hillary Clinton maar Donald Trump de volgende president van de V.S. zou worden. Achter die woorden blijf ik staan: de verkiezing van Donald Trump is… Lees verder »De kater genaamd Trump

Rekenkunde voor altruïsten. Verbeter de wereld met je verstand

Gisteren publiceerde deze krant vier reacties op mijn essay over Effectief Altruïsme in Zeno. Dat is een aardig ‘rendement’, maar zoals de briefschrijvers mij herinneren, is kwantiteit niet het enige wat telt, en is niet alles meetbaar. Laat me daarom even op de kwaliteit van hun argumenten ingaan. Waardeoordelen Orhan Agirdag erkent dat liefdadigheid meer ratio nodig heeft, maar betwist… Lees verder »Rekenkunde voor altruïsten. Verbeter de wereld met je verstand

Bezint eer ge doneert. Liefdadigheid vraagt behalve een hart vooral koele berekening

Als kind leurde ik van deur tot deur met kalenders voor Haïti, een glanzende uitgave van uitgeverij Lannoo met fraaie kleurenfoto’s van arme Haïtianen. De actie liep ten voordele van het liefdadigheidswerk van de broers Luk en Jozef Lannoo, missionarissen bij de orde van de Salesianen en telgen uit het Vlaamse drukkersgeslacht. De kalenders kostten 700 Belgische frank, destijds een… Lees verder »Bezint eer ge doneert. Liefdadigheid vraagt behalve een hart vooral koele berekening

Laat de echte psychotherapeut nu opstaan (en de patiënt neerliggen)

“Psychotherapeut” is in België geen beschermde titel, in tegenstelling tot “ingenieur” of “psychiater”. Iedereen die dat wenst, kan vrijelijk een koperen naamplaat met “psychotherapeut” aan zijn voorgevel bevestigen. Nu heb ik zelf niet zo’n bordje, maar mijn UGent-collega Jasper Feyaerts vind dat ik er één nodig heb. In zijn reactie op mijn essay over cultuurpessimisme in De Morgen, schrijft hij dat ik… Lees verder »Laat de echte psychotherapeut nu opstaan (en de patiënt neerliggen)