Volgens filosoof Michiel Korthals moeten Nederland en België een voorbeeld nemen aan het voedselsysteem van landen als Malawi, waar kleine boeren ternauwernood zichzelf kunnen voeden, laat staan hun steden. Malawi heeft een Hunger Index van 23, wat officieel bekend staat als “ernstig”. Er heerst grote ondervoeding en dito kindersterfte. Dat wij zo’n voedselmodel moeten nastreven, is gewoon krankjorum. Even bespottelijk is Korthals’ voorstel dat een megastad als Lagos (17,5 miljoen inwoners en hogere bevolkingsdichtheid dan Amsterdam) zich kan voeden met wat stadstuintjes, in plaats van geïmporteerd westers “junkfood”. Stel je voor dat de Achterhoek in Nederlands zichzelf gaat bedruipen, en dat Amsterdam het lekker zelf mag uitzoeken. Verder herhaalt Korthals gewoon het mantra dat lokaal en zelfvoorzienend beter zou zijn voor de natuur, zonder in te gaan op de studies die we aanhaalden uit Nature. Wel zegt hij dat we “ontelbare serieus studies” negeren, uiteraard zonder ze te noemen.
Er zou een naam moeten bestaan voor rijke westerlingen die zo verwend zijn door welvaart en vooruitgang dat ze romantisch kunnen zwijmelen bij arme subsistentieboertjes in het Zuiden die helemaal niets hebben en in doffe armoede leven, maar die wel erg bedreven zijn in “winkelhieren” en gevrijwaard van ons westerse “junkfood”. Regressief-groen misschien? Eco-reactionair?
Maaren Boudry & Hidde Boersma