Wil de echte “klimaatontkenner” nu opstaan?

  • Blog

Een “wetenschapsontkenner” is iemand die kennis in twijfel trekt waarover brede wetenschappelijke consensus bestaat. Bijvoorbeeld: iemand die ontkent dat ons klimaat opwarmt, of dat die opwarming aan de mens ligt. Of iemand die de evolutietheorie verwerpt. De consensus over deze theorieën is onder wetenschappers zo breed dat je mag spreken van “science denialism” of wetenschapsontkenning als iemand ze systematisch in twijfel trekt.

In de handen van overijverige klimaatactivisten is deze nuttige term echter aan ernstige inflatie onderhevig, zoals ook Joost de Moor nogmaals illustreert in zijn reactie in NRC op mijn stuk over de toekomst van het klimaat. Wie ook maar iets afdingt op doemtijdingen over “miljarden doden”, “collectieve suïcide” of “genocide” (die je nergens in IPCC-rapporten zal terugvinden), die argumenteert volgens De Moor “als een klimaatontkenner”, “gooit koren op de molen van klimaatontkenners”, en “doet denken aan klimaatontkenners”. Het lijkt alsof De Moor maar één argument in zijn arsenaal heeft (of wacht, hij noemde me ook drie keer een “fundamentalist” in zijn stuk, omdat ik in de bewezen kracht van adaptatie geloof).

Dat De Moor mij met de Republikeinse senator James Inhofe vergelijkt, is te gek voor woorden. Inhofe ontkent dat er überhaupt klimaatopwarming is (vandaar zijn idiote sneeuwbal in de Senaat), terwijl ik voor meer adaptatie pleit juist omdát klimaatopwarming reëel en ernstig is. De ironie is dat uitgerekend De Moor de autoriteit van het IPCC in twijfel trekt, omdat het volgens hem “welgekend” zou zijn dat het IPCC de “dreiging onderschat”. Wie is hier dan eigenlijk de “ontkenner”?

Tot slot: alle energiebronnen zijn kwetsbaar voor extreme weersomstandigheden, maar kernenergie juist het minst (met een capaciteitsfactor van meer dan 80%, meer dan het dubbele van zonne- en windenergie). Frankrijk kende tijdens het zogenaamde “rampenjaar” van 2022 een productieverlies van welgeteld 0,18% ten gevolge van hittegolven. Als De Moor zich écht zorgen maakte om groeiende weerextremen, zou hij vurig pro-nucleair moeten zijn. Opnieuw: wie is hier de ontkenner? Wie is de echte “fundamentalist”? De Moor kijkt beter even in de spiegel.