Ideologen die het kapitalisme als bron van alle kwaad zien, kunnen niet verkroppen dat datzelfde kapitalisme miljarden mensen uit de armoede heeft getild de afgelopen decennia. Telkens herkauwen ze dezelfde drogredenen en mythes om die aantoonbare feiten te bevechten. Hier zijn vier klassieke debatfiches van deze vooruitgangsloochenaars, met telkens een korte uitleg en een grafiek als weerlegging:
(1) “De armoede daalde alleen in China!” 
FOUT, het gebeurde zowat overal ter wereld. Zelfs Oxfam blijft deze aantoonbare mythe herhalen. Overigens is dit ook een bizar argument, alsof anderhalf miljard Chinezen er niet toe doen of zo.
(2) “Ja maar, de armoede daalt alleen als je de drempel van $2 per dag neemt, niet als je een hogere drempel neemt.” FOUT, de mondiale armoede daalde de afgelopen decennia ongeacht welke armoededrempel je hanteert.
(3) “Die daling gaat alleen om monetair inkomen, maar vroeger waren mensen ook “rijk” door niet-monetair inkomen, zoals groenten uit hun eigen moestuin!” FOUT, want economische historici houden wel degelijk rekening met niet-monetair en niet-vermarkt inkomen in hun berekeningen van armoede in het verleden. De kindersterfte lag in de middeleeuwen trouwens 100 keer hoger dan vandaag, de landbouwopbrengst 15 keer lager. Wie gelooft dat deze mensen “rijk” waren omdat ze een eigen moestuin hadden, gelooft vast ook in Sinterklaas.
(4) “In sommige landen en voor sommige armoededrempels zijn er méér armen bijgekomen.” Er zijn ook meer rijken bijgekomen, simpelweg omdat er meer MENSEN bijkwamen, door de forse bevolkingsgsgroei. Nogal wiedes. Het percentage van rijken vs. armen is natuurlijk wat echt telt. En zélfs in absolute cijfers is de extreme armoede de afgelopen dertig jaar sterk afgenomen, ondanks de bevolkingsgroei.
Bij De Wereld Morgen kon je de laatste dagen enkele mooie illustraties vinden van deze ideologisch gedreven vooruitgangsontkenning, zoals die “recensie” van mijn boek. Op zich natuurlijk niet verwonderlijk dat verstokte communisten (de auteur is actief bij Comac en PVDA) niet kunnen verkroppen dat het verguisde kapitalisme honderden miljoenen uit de armoede tilde, terwijl hun eigen ideologie honderden miljoenen terug in de extreme armoede en ellende duwde.
In mijn boek leg ik trouwens expliciet uit dat mijn vooruitgangsdenken de tegenpool is van het denken van Dr. Pangloss, de fictieve filosoof in Voltaire satirische roman Candide die geloofde dat we in de “beste mogelijke van alle werelden leven” (zie de citaten hieronder). Candide is absoluut geen vooruitgangsdenker, maar een fatalist, die geloofde dat de wereld onmogelijk beter kon worden dan hij al was. Vooruitgang was volgens hem onmogelijk. Ik geloof exact het tegenovergestelde, ook vandaag, omdat er nog steeds veel vermijdbare ellende in de wereld is. En toch is er altijd één of andere filosofische betweter die je als een volgeling van die idiote Dr. Pangloss wegzet, precies zoals ik in mijn boek voorspelde. Quod erat demonstrandum. Hier nog een topdraadje op Twitter van Jan Decaluwé over die “recensie”, die zo vooringenomen en oneerlijk is dat ik verder er geen woorden aan vuil wil maken.
