Het beginsel ‘godsdienstvrijheid’ vat ik graag samen met het acroniem NADA: Nutteloos, Arbitrair, Discriminerend en Absurd. Hierover een stevig artikel in EW Magazine deze week, waarin mijn standpunten ook uitgebreid aan bod komen. Ik kan de tekst niet integraal delen, want betaalmuren zijn ook een soort religie, maar wie me een mailtje stuurt, maakt mogelijk kans op een PDF’je. 
Hieronder alvast een fragment:
“Het kernprobleem is dat mensen die toevallig in een opperwezen geloven, een voorkeursbehandeling krijgen. Dat is discriminatie. Waarom zouden de gevoelens van een christen of moslim zwaarder wegen dan die van een atheïst of humanist? Het erkennen van bepaalde religies leidt bovendien tot arbitraire definities. Wetenschappers zijn het er niet over eens wanneer sprake is van een godsdienst. Een antropoloog als Pascal Boyer betoogt zelfs dat er helemaal niet zoiets bestaat als een religie. Er zijn alleen bovennatuurlijk overtuigingen, rituelen en gebruiken.‘Elke poging van een wetgever om tot een afbakening te komen, komt neer op nattevingerwerk. Heb je een opperwezen nodig? Een scheppingsverhaal? Hoeveel volgers? Wanneer wordt een sekte een religie? De culturele variatie is eindeloos. Scientology begon als een therapievorm, maar doopte zichzelf om tot religie, om meer bescherming te genieten. Er zijn geen objectieve criteria om een onderscheid te maken. De staat moet geen theologie bedrijven.‘De godsdienstvrijheid is een onding, een miskleun.”
