Vanzelfsprekend zijn de doemdenkers van de ‘islamisering’ minstens even verbolgen over mijn boek als de klimaatprofeten. Ziehier de reactie van Wim van Rooy, één van de belangrijkste Eurabia-doemdenkers uit ons taalgebied, wiens werk ik uitgebreid bespreek in hoofdstuk zes van mijn boek. In zijn reactie beperkt Van Rooy zich tot de korte voorpublicatie bij Knack. Kennelijk was hij te lui om het boekhoofdstuk zelf te lezen, waarin ik zijn angstvisioenen met feiten en cijfers weerleg. Voor wie Van Rooy niet kent, deze tekst is de man ten voeten uit: breedsprakig, laatdunkend, pedant, feitenvrij. Opnieuw zien we de absurde verheerlijking van de christelijke middeleeuwen (‘beter dan de Oudheid!’), opnieuw het onwrikbare fatalisme en essentialisme over de islam (‘hervorming kán niet’), en opnieuw de verheerlijking van anekdotiek als superieure “ervaringswijsheid” die primeert boven “boekenwijsheid” (lees: cijfers & feiten). Van Rooy schermt met niet nader genoemde “ervaringsexperts” (ex-moslims en dissidenten) die hem gelijk zouden geven, maar er zijn evenveel dergelijke ervaringsdeskundigen (Ali Rizvi, Maajid Nawaz, Bassam Tibi, Irsjad Manji, Rachid Benzine, Ayaan Hirsi Ali), die wel degelijk geloven dat de islam kan hervormen, en die daar zelf elke dag voor ijveren. In plaats van selectief te luisteren naar enkel die ervaringsdeskundigen die ons vertellen wat we sowieso daarvoor al geloofden, moeten we kijken naar de beschikbare cijfers over de liberalisering bij moslims, zowel in West-Europa als in de islamitische wereld. Ah, maar als je dat doet, ben je voor Van Rooy een “narcist” die het denkt beter te weten. Bedenk dat deze man klimaatactivisten wegzet als “hysterische believers” en de “groene taliban”. Zo hysterisch is hij over het ene angstvisioen, zo argeloos en minachtend over het andere. Niet verwonderlijk, want als doemprofeet moet hij wedijveren met andere doemprofeten om de schaarse aandacht van het publiek. Mensen kunnen nu eenmaal niet van alles tegelijk wakker liggen, en Van Rooy gelooft dat zijn eigen favoriete doembeeld het enige is dat ons uit onze slaap moet houden.