Na tien jaar aan de Universiteit Gent wordt Maarten Boudry (33) zelfstandig filosoof. Hier maakt hij zijn persoonlijke balans op.
Wat zijn uw belangrijkste activa?
‘Materiële bezittingen heb ik weinig, en al zeker geen onroerende. Ik stel mijn vrijheid op prijs. Ik heb wel een paar boeken en zo’n 35 A1-publicaties achter mijn naam. Op sommige ben ik trots. En dat soort immaterieel bezit kan je niet kwijtspelen.’
Wie vooral heeft in u geïnvesteerd?
‘De belastingbetaler, via het Fonds voor Wetenschappelijk Onderzoek, dat tien jaar lang mijn loon betaalde. Daar ben ik eeuwig dankbaar voor.’
Vanwaar uw keuze voor een zelfstandig statuut?
‘Toen mijn tweede postdoc-termijn op 1 oktober afliep, lag het plan al klaar om als voltijds zelfstandige teksten te schrijven, lezingen te geven, en verder niets aan mijn kop. Nu is het zover. Als het me bevalt en als ik rondkom, hou ik het zo.’
‘Ik heb expertise in pseudowetenschap en irrationaliteit. Om te worden uitgenodigd voor debatten hoef ik geen prof te worden. Ik heb nog enkele artikelen af te werken, waardoor ik voorlopig wel als onbezoldigd medewerker aan de UGent verbonden blijf. Mijn uitgever wierp al op dat ik zonder die affiliatie misschien minder ernstig wordt genomen. In dat geval blijf ik misschien onbezoldigd medewerker of neem ik een kleine lesopdracht aan. Maar ik vermoed dat ik niet plots irrelevant word omdat ik niet langer aan een universiteit verbonden ben.’
Investeert u in anderen?
‘Ja, en het best denkbare rendement krijg je via de beweging Effectief Altruïsme. Zij berekenen wat in termen van mondiaal welzijn de beste manier is om 1 euro te investeren. Op dit moment is dat de Against Malaria Foundation, die efficiënt en goedkoop malarianetten verspreidt en mensenlevens redt. Aanhangers van Effectief Altruisme tekenen The Pledge, de belofte om levenslang 10 procent van hun inkomen weg te schenken.’
Gaat u soms in het rood?
‘Al enkele maanden kamp ik met oververmoeidheid. Wellicht ben ik gewoon overwerkt. Ik ben een workaholic en neem zelden lange vakanties.’
Hebt u vijanden gemaakt?
‘Hoe komt u erbij! Ik schrik soms van de haat en de afkeer op Twitter. Ik heb nooit meegemaakt dat iemand me op straat de huid vol scheldt. Maar er zijn wel tweets waarin me wordt gemeld wat voor een eikel ik ben. Hilarisch! Ik heb een vrij dikke huid.’
‘In volle terreurdreiging was er weleens politie in burger aanwezig toen ik een lezing gaf. Soms krijg ik dreigmails met koranverzen. Maar ik ben niet angstig. Tijdens lezingen over blasfemie toon ik ook Mohammed-cartoons. Soms waarschuw ik: ‘Als je er niet tegen kan, verlaat dan de zaal.’
Wanneer schrijft u mensen af?
‘Als ze elk openlijk debat weigeren maar wel op een laffe, anonieme manier uithalen. Maar het is nooit definitief. Ik heb me al met vijanden verzoend.’
Is uw balans in evenwicht?
‘Globaal genomen wel, maar mijn leven heeft weinig structuur. Die moet ik zelf inrichten, en dan krijg je een probleem van ‘wilszwakte’. Het is makkelijker een balans te behouden als je externe regels en grenzen krijgt opgelegd. Daarom werk ik graag met harde deadlines.’
De Tijd, 30 december 2017