Nog één keer over de mondmaskers (en dan hou ik zelf mijn mond)

Ik heb een dag getwijfeld om dit draadje te tweeten, maar het moet me toch van het hart: ik vind het echt pijnlijk om te zien hoe onze topwetenschappers zich in bochten blijven kronkelen om hun eerdere uitspraken over mondmaskers recht te praten. Nu lezen we plots in De Standaard dat deze epidemie begon (!) met de lockdown op 13 maart: “De eerste fase van de epidemie, was – dat zijn we bijna vergeten – die van ‘blijf in je kot’. Die officiële fase startte op 13 maart met de strikte maatregelen die de Nationale Veiligheidsraad afkondigde”. Dat is absurd. Alsof er daarvoor een groot gat was en het virus ons op 13 maart plots overviel. In werkelijkheid was het coronavirus al weken aan het woekeren, waren we er al weken over aan het praten, en waren de experts en politici al weken maatregelen aan het afkondigen. 13 maart luidde niet de “eerste fase” van de epidemie in, maar het moment waarop we (net zoals veel andere landen) de controle verloren en naar de noodrem grepen. Verschillende Aziatische landen VERMEDEN zo’n lockdown precies door hun collectieve gebruik van mondmaskers en door massale track-and-tracing.

Maar deze heren en dame zetten de zaken op hun kop: in de “eerste fase” (!) van de epidemie gold de lockdown en daarom hadden we volgens hen geen mondmaskers nodig. Wel neen! Precies door (onder meer) het gebrek aan mondmaskers vóór de lockdown moesten we uiteindelijk een lockdown invoeren. In die eerdere fase (februari en begin maart) werd uitentreuren herhaald dat mondmaskers in de publieke ruimte (tout court) “zinloos” waren, dat ze “geen enkele meerwaarde” boden. Maar wat in de aanloop van de lockdown “nutteloos” was, blijkt in de afbouw plots wel nuttig. Het kleinste kind ziet dat dat niet logisch is. Als ze vandaag nuttig zijn op treinen en bussen en in winkels, waarom dan niet tijdens de weken voor de lockdown, toen er evenveel beweging en verplaatsing was?

Natuurlijk, ik weet het, we hadden er gewoon veel te weinig van. Maar in de plaats van dat gewoon toe te geven, decreteren deze wetenschappers gewoon met terugwerkende kracht dat de epidemie BEGON met de lockdown op 13 maart. Dat is echt absurd. Zoals het Engelse spreekwoord luidt: ‘when in a hole, stop digging’. Is het nu zo moeilijk om toe te geven dat die mondmaskers ook zinvol waren geweest in de publieke ruimte vóór de lockdown, indien we er maar voldoende voorradig van hadden, en dat jullie (1) zich daarin vergist hebben (2) dat eigenlijk best wisten maar strategisch hebben gecommuniceerd, om een stormloop te vermijden?

Laat ik hier nogmaals toevoegen dat ik het grootste respect hebt voor de wetenschappelijke expertise van deze heren en dame. Maar daarom niet voor hun communicatietalent. Dit stuk in De Standaard is pijnlijk, en maakt de zaken alleen erger.

Eigenlijk had ik me voorgenomen om over de mondmaskers te zwijgen, maar nu is het écht de laatste keer. Als ik er daarna nog over begin, mag je mijn mond met een FFP2 masker en duct tape dichtplakken. Ceterum censeo Coronam delendam esse.