Het Laatste Nieuws bericht vandaag dat het een bewuste “strategie” was van de overheid om het dragen van mondmaskers af te raden, en dat Marc Van Ranst dat heeft bevestigd (https://bit.ly/2R0qS4e). Hieronder het antwoord Van Ranst. Ik heb respect voor zijn medische expertise, maar dit lijkt me toch niet echt bevredigend. Over het tekort aan mondmaskers bij zorgpersoneel bestond inderdaad nooit enige twijfel. Over het nut van maskers in de publieke ruimte wel. Op 25/2 zei Marc Van Ranst nog in De Morgen dat “mondkapjes dragen … zinloos is”. Hij zei het gisteren in Terzake niet letterlijk, maar hij liet wel sterk uitschijnen dat het (bescheiden) nut van mondmaskers in de openbare ruimte bewust werd verzwegen, om te vermijden dat burgers massaal mondmaskers zouden kopen. Op zich is dat een zéér begrijpelijke bezorgdheid. En toch lijkt die strategie me zeer onverstandig. Het is altijd verleidelijk om (met de beste bedoelingen) de waarheid een beetje geweld aan te doen, voor effect op korte termijn, maar uiteindelijk wreekt het zich altijd en ondergraaf je je geloofwaardigheid. Dat is het laatste wat je wil in deze crisis, want je hebt de medewerking van de voltallige bevolking nodig. De overheid had van bij aanvang meteen eerlijk kunnen communiceren: “Maskers in de publieke ruimte kunnen zinvol zijn, ziek of niet ziek, maar ze zijn veel belangrijker in onze ziekenhuizen. Daar is momenteel een schrijnend tekort.” Die eerlijke communicatie had tot hetzelfde advies geleid, maar dan zonder paternalisme en rekenend op burgerzin: “We vragen aan burgers om géén maskers te kopen en om hun voorraad naar ziekenhuizen te brengen.” Zoals ik ooit in een ondertitel las: waarheid is altijd beter.
