Waarom zijn vooruitgangsdenkers en doorgewinterde sceptici vatbaarder voor minimalisme over het coronavirus? Waarom blijven sommigen tot op vandaag volhouden dat het virus “gewoon een griepje” is en dat de remedie “erger is dan de kwaal”? Daar is een begrijpelijke reden voor: we hebben al zoveel paniekgolven meegemaakt in verband met onze gezondheid (dioxine-crisis, gsm-straling, ggo’s, vogelgriep, kernafval, DDT…), en achteraf bleken die allemaal zwaar overdreven of ingebeeld. Media jagen ons voortdurend de stuipen op het lijf met van alles en nog wat, want angst verkoopt. Een hele stoet doemprofeten voorspelde al een hele reeks catastrofes, en allemaal kregen ze ongelijk. Als er dan nog eens een alarmbel afgaat, en mensen waarschuwen dat er een ramp op ons afstevent, dan is het verleidelijk om te denken: “Ja ja, het zal wel weer. Dat liedje kennen we inmiddels.” Zeker voor mensen die van de strijd tegen alarmisme en doemdenken hun handelsmerk maken. Maar niet elk alarm is vals. Niet elke angstreflex is irrationeel. Als er echt een gevaar dreigt, is het verstandig om bang te zijn en om jezelf te beschermen. Dit is precies waarom alarmisme (het overdrijven of opblazen van gevaren) zo gevaarlijk is. Niet alleen omdat je er sommige mensen nodeloos bang mee maakt, maar omdat je anderen in slaap wiegt. Als de wolf op een dag echt voor de deur staat, luistert niemand nog.
In ieder geval, een kort interview hierover in dit artikel in De Groene Amsterdammer.
