Interview in De Tijd over geldzaken

Wetenschapsfilosoof en vooruitgangsoptimist Maarten Boudry (35) schenkt 10 procent van zijn inkomen aan goede doelen. ‘Hoe meer ik verdien, hoe meer ik kan weggeven.’

De Tijd – ©Thomas De Boever

1.Wat is uw grootste ergernis over geldzaken?

‘Het idee dat geld iets vies zou zijn. In mijn opvoeding en op school kreeg ik het progressieve gedachtegoed mee dat zich afzet tegen de consumptiemaatschappij, het kapitalisme en de grote bedrijven. Dat heb ik van me moeten afschudden. Want vanuit die optiek wordt geld meteen geassocieerd met hebzucht, hoewel je er ook goede dingen mee kan realiseren.’ 

2. Schenkt u aan goede doelen?

‘Ik heb me aangesloten bij de beweging van het ‘effective altruism’, waardoor ik consequent 10 procent van mijn inkomen wegschenk aan goede doelen en liefdadigheid. Zo heb ik de voorbije drie jaar toch al 12.000 euro weggeschonken, wat me best veel voldoening geeft. Door meer te verdienen, kan je ook meer wegschenken. Dat vind ik een inspirerende gedachte. Bovendien kijk ik echt naar het rendement van een goed doel, net zoals een belegger een rendementsanalyse maakt van zijn investeringen.’

‘Vanuit de wetenschap dat ik meer geld kan weggeven wanneer het ook meer opbrengt, heb ik ook de keuze gemaakt een deel van mijn spaarcenten te beleggen. Ik heb 10.000 euro geïnvesteerd in een tracker omdat ik niet continu de financiële markten wil opvolgen. Ik geloof ook niet in de werkwijze om beleggingen aanhoudend op te volgen om telkens de juiste beslissing te nemen. Ik zal sneller geld verdienen met het geven van een lezing dan aan het voortdurend nadenken over financiële strategieën waarvan het succes toch niet gegarandeerd is.’

4. Wat is uw slechtste financiële beslissing?

‘Aan de huur van appartementen heb ik al veel geld over de balk gegooid. Onlangs ben ik opnieuw verhuisd naar een appartement in het centrum van Gent, waarvoor ik maandelijks 770 euro betaal. Het zou me veel meer hebben opgeleverd als ik enkele jaren geleden zelf iets had gekocht. Maar ik heb altijd een beetje opgekeken tegen de rompslomp, terwijl het als alleenstaande toch ook minder evident is zo’n grote investering te doen.’

5. Waaraan spendeert u een groot deel van uw budget?

‘Hoewel ik nooit naar buitensporig dure restaurants ga, besteed ik toch veel geld aan eten. Ik kook zelden zelf, waardoor ik vaak maaltijden bestel via Deliveroo of uit eten ga. Maar als je luncht in een eetcafé en ’s avonds ook nog eens iets bestelt, loopt het kostenplaatje snel op natuurlijk.’

6. Wat koopt u nooit?

‘Het is absurd wat sommige mensen spenderen aan luxekledij. Cognitief kan ik er niet bij waarom ik buitensporig veel geld zou spenderen aan een shirt, enkel omdat het logo van een krokodil erop staat. In mijn sociale omgeving zou het ook niet echt indruk maken om daarmee te pronken. Daar geniet je net meer aanzien wanneer je geld minacht, zuinig leeft en netjes recycleert.’

7. Wat is uw laatste grote aankoop?

‘Een tweedehands buffetpiano van 11.500 euro. Dat was voor mij toch een grote investering, maar wel één waar ik elke dag plezier aan beleef. Mocht mijn appartement daar groot genoeg voor zijn, dan had ik zelfs een vleugelpiano gekocht.’

8. Spaart u voor uw pensioen?

‘Meerdere vrienden zijn daar echt mee bezig, maar zelf maak ik me daar weinig zorgen over. Als vooruitgangsdenker ben ik er sowieso van overtuigd dat ik binnen dertig jaar veel rijker zal zijn dan vandaag. En voorts ben ik nog niet in staat om voor mezelf zo ver vooruit te denken. Het enige waar ik wel al wat vaker bij stilsta, is dat het misschien toch goed zou zijn een eigen woning te kopen.’

9. Welk statuut hebt u?

‘Ik ben in vaste loondienst bij de universiteit van Gent, waar ik me vooral toeleg op onderzoek. Daarnaast geef ik veel lezingen en schrijf ik opiniestukken. Die activiteiten factureer ik als zelfstandige in bijberoep. Ik vind dat een comfortbale situatie, want het geeft me het gevoel dat ik uitwijkmogelijkheden heb.’

10. Houdt u als zelfstandige uw uitgavenbonnetjes nauwgezet bij?

‘Helemaal in het begin heb ik dat geprobeerd, maar dat kostte me gigantisch veel moeite. Zodra mijn boekhouder me had uitgelegd dat ik ook forfaitaire bedragen kon inbrengen, heb ik voluit van die mogelijkheid gebruikgemaakt. Ik wil het mezelf echt niet moeilijker maken dan nodig.’

De Tijd, 2 mei 2020