Is ons menselijke brein in staat om het universum te doorgronden? Of steekt het universum ons stokken in de wielen? Gisterenavond was ik te gast bij Winteruur (Canvas) om een boompje op te zetten over mijn favoriete citaat van Douglas Adams (uit The Restaurant at the End of the Universe):
“There is a theory which states that if ever anyone discovers exactly what the Universe is for and why it is here, it will instantly disappear and be replaced by something even more bizarre and inexplicable.
There is another theory which states that this has already happened.”
Een geweldige grap, maar het raakt ook aan fundamentele filosofische kwesties over de (on)begrijpelijkheid van het universum en de grenzen van menselijke kennis. Hieronder de aflevering:
Een tijdje geleden schreef ik ook een stuk over deze kwestie schreef voor The Conversation, met nog meer verwijzingen naar Douglas Adams (ook bewerkt voor De Groene). En voor de liefhebbers, hier ons academische artikel over de grenzen van menselijke kennis en hoe die te overstijgen.
Tot slot: lang geleden zat ik al eens in Winteruur, maar dan als citaat. 😉